Değişken hızlı sürücülerde maksimum enerji verimliliğinin sağlanabilmesi için proseslerin detaylı bir şekilde incelenmesi ve yük çevrimlerinin mümkün olduğunca hassas bir şekilde analiz edilmesi gerekmektedir. Bu yaklaşım, tüm sürücü komponentleri için en fazla enerji verimliliğine sahip oldukları durumda geçerlidir. Elektrikli sürücü sistemi en yüksek performans düşünülerek tasarlanmıştır. Bu yüksek performansa nadiren ulaşıldığı takdirde, münferit komponentlerin verimlilik derecesinin önemi kaybolur.
Örneğin, IE3 verimlilik sınıfındaki bir asenkron motor, genellikle IE2 asenkron motordan daha yüksek bir atalet momentine sahiptir. Ancak, eğer proses esas olarak hızlanma ve yavaşlamayı içeriyorsa, daha büyük atalet, düşük ataletli ancak daha az enerji verimli bir motora göre daha fazla enerji tüketilebileceği anlamına gelir.
Makine imalatçıları ve sistem üreticilerini düşünerek yayınladığımız blog yazılarımızı okuyun ve en güncel bilgileri bizden alın.
Ayrıca sürücü sisteminin münferit komponentleri birbirini etkileyebilir. Bu şekilde örneğin bir motorun kısmi yük verimliliği akıllı sürücülerle artırılabilir. Motor ve sürücü ayrı birer komponent olarak düşünüldüğünde, bu potansiyel ortaya çıkmayacaktır.
Ayrıca, bir motorun değişken hızlı bir sürücü ile kombinasyonu, bir sürücü için en yüksek enerji verimliliği sunan çözümü otomatik olarak temsil etmez. Motor yolvericiler, hızın sabit ancak yüklerin değişken olduğu uygulamalarda motorları kontrol etmek için kullanılan en verimli bir çözümdür. Motor yolvericilerin ısı yayılımları yok denecek kadar azdır ve motor yolvericiler ilave soğutmaya ihtiyaç duymamaları nedeniyle kontrol paneli tasarımında avantaj sağlar ki, bu da enerji tasarrufunu beraberinde getirir. Özel uygulamalarda, örneğin basınçlandırma sistemlerinde, maksimum enerji verimliliği elde etmek için farklı sürücü kontrolleri de birleştirilir. Çok pompalı çözümler, diğer bir deyişle, birden fazla pompadan (sürücüden) oluşan sistemler burada sık sık kullanılabilir. Kontrollü hızda sadece bir pompa çalıştırılırsa, özellikle kısmi yük aralığında gerekli basınç çok hassas bir şekilde oluşturulabilir. Eğer talep artarsa, ek pompalar motor yolvericiler yoluyla açılır ve sabit bir hızda çalışır.
Sürücü sisteminin enerji verimliliğini değerlendirmek için IEC 61800-9 standart serisini temel almalıyız. Bu standardın birinci bölümünde, " genişletilmiş ürün yaklaşımı " (EPA) tanıtılmaktadır. Bu yaklaşımda, motor ve motor kontrol cihazının (örneğin motor yolverici veya değişken frekanslı sürücü) yanı sıra, sürücünün tetiklediği diğer cihazlara da yer verilmiştir.
Bu ürün yelpazesi IEC 61800-9-1 ile uyumludur.
IEC 61800-9 standardının 2. bölümünde ise, birinci bölümde anlatılan prensipler pratiğe dökülmektedir. Ayrıca, değişken hızlı sürücü tasarımcılarına, tüm sürücü sisteminin (tahrik sistemi veya powerdrive) ve frekans invertörünün (veya komple sürücü modülü için CDM) kayıplarını belirlemek için bir metodoloji sağlanmaktadır. Burada değişken hızlı sürücüler için enerji verimliliği sınıflarına ek olarak, 0.12 ila 1.000 kW güç aralığındaki PDS'ler için de enerji verimliliği sınıfları tanımlanmıştır.
IEC61800‑9‑2 standardında, sürücü sisteminin enerji verimliliğini değerlendirmek için IES0, IES1 ve IES2 olmak üzere üç verimlilik sınıfını tanıtılmaktadır. Bir elektrikli sürücü sistemini bir sınıfa atamak için bu sistemi bir referans sürücü sistemiyle (verimlilik sınıfı IES1) karşılaştırmanız gerekir.
Bir sürücü sisteminin kayıpları yüzde 20 daha düşükse, bu sürücü sistemi IES2 verimlilik sınıfına atanabilir. Sistemin kayıpları yüzde 20 oranında daha yüksekse, bu sistem IES0 verimlilik sınıfına atanır.
Tüm sürücü sisteminin verimliliğini hesaplamak için motorun IE sınıfı ile frekans invertörünün IE sınıfını birleştirmek yeterli değildir.
Enerji verimliliği değerlendirilirken, sistem içindeki kayıpların uygulamanın hangi çalışma noktasında ne kadar çalıştırıldığı da hesaba katılmalıdır. IEC 61800-9-2, bu nedenle, ilgili sistem komponentlerinin ısı dağılımının belirtilmesi gereken sekiz çalışma noktasını tanımlar ve kendi sürücünüzü bir referans sistemle karşılaştırarak değerlendirmenize olanak tanır. Bir sürücü sisteminin mutlak kayıpları, değişken hızlı sürücünün ve motorun her çalışma noktasındaki mutlak kayıplarının toplanmasıyla belirlenir. Bu, sürücü sisteminin enerji tüketiminin belirli bir uygulamada hesaplanmasına olanak tanır.
IEC 61800-9-2'ye göre sürücü sistemleri (tahrik sistemleri, PDS) için verimlilik sınıfları
Makine ve sistemlerdeki enerji gereksinimini azaltmak için tüm elektrikli sürücü sisteminin enerji verimliliğinin değerlendirilmesi temel hedeftir. Motor ve değişken hızlı sürücülerin IE sınıflarını bilmek önemlidir, ancak belirli bir uygulama için en uyumlu ve en doğru kombinasyon yalnızca genel sistem dikkate alınarak bulunabilir. Yönetmelik AB 2019/1781 hakkında daha fazla bilgi almak için, "Successfully increasing energy efficiency in drive technology" (Sürücü teknolojisinde enerji verimliliğini başarılı bir şekilde artırmak) başlıklı teknik belgemizi Eaton web sitesinden indirebilirsiniz.
Haberler, ürün güncellemeleri ve endüstri trendleri hakkında anında bilgi sahibi olmak için ekibimize ulaşın.